FRANSIZ FUTBOLU

Yenibosna Saint-Germain uzun zamandır aradığı Hakan Şükür tipi forveti sonunda buldu. Murat Sabuncu biraz daha uzun boylu olsa, biraz daha kuvvetli olsa, çok değil az daha tekniği olsa aynı Hakan Şükür görünümündeydi. Hem de 1990’ların sonundaki genç Hakan Şükür gibiydi.Rakip savunmayı dağıtıyor, takım arkadaşlarına boş alan sağlıyor, savunmayı forvet hattından başlatıyordu. Bu sayede, Saint-Germain savunması orta sahaya kadar çıktı, Tamandualar kendi yarı sahasına hapsoldu.

Yenibosna Saint-Germain

İbrahim** Şükrü*** Erdinç*** Selahattin*** Cüneyt*** Şehzat**** Murat Sabuncu***

Olympique Tamandua (Olimpik Tamandua)

Metin* Özcan Dönmez* Ali Rıza* Bertan** Emre Saklıca* Çağrı*

Saint-Germain baskısı Tamanduaları hücuma çıkışta hata yapmaya zorladı, çok top kaybettiler. Saint Germain oyunun başında bulduğu fırsatları cömertçe harcadı, kaleci Metin Mert’i aşmakta zorlandı (1990’larda Sarıyer, Trabzonspor, Kocaelispor forması giyen, Türk vatandaşlığına geçince Metin Mert adını alan kaleci Detlef Müller değil, orijinal Metin Mert). Ama baskı sonuç verdi, Saint-Germain golleri bulmaya başladı. Özellikle, Fransız medyasında son dönemlerde yeni Benzema olarak lanse edilen (Benzema’nın kendisi de yeni ama olsun), Paris Saint-Germain’den transfer Şehzat, yüksek transfer maliyetinin hakkını verdi, mücadelesiyle, attığı gollerle taraftarın gönlünü fethetti. Selahattin ve Cüneyt pas oyunuyla verimli performanslar ortaya koydular. Teknik direktörün sol bek olarak sahaya sürdüğü Şükrü, rakip pek hücum yapamayınca daha çok rakip yarı sahada mücadele etti, attığı gol jeneriklere girecek nitelikteydi. Erdinç, her zamanki gibi savunmada çok sağlamdı, topu oyuna iyi soktu, zaman zaman hücuma katıldı. İbrahim takımın çok da ihtiyaç duymadığı bir oyuncuydu, ama Saint-Germain oyunu o kadar rakip sahaya yıktı ki İbrahim bile asist yaptı, ki onun asist ortalaması iki yılda birdir.

Bertan savunmada gayretliydi. Emre Saklıca ve Çağrı pas trafiğini kuramayınca çok etkili olamadılar, Ali Rıza hücuma taşıdığı topu etkili kullanamadı, pas bağlantıları rakip tarafından kesilen Metin ve Özcan Dönmez bireysel becerilerini gösterme fırsatı bulamayınca istedikleri oyunu ortaya koyamadılar.

Saint-Germain orta sahaya ihtiyaç duymadığı için 2-0-4 dizilişiyle oynarken, orta saha ve forvet hattını çok önemsemeyen Tamandualar 5-0-0 dizilişiyle oynadılar. İki takım da standart dışı oyunlar oynadı, ama, gecenin sonunda bir şeref sayısı bulmayı başarmış olsalar da Tamandualar futbola daha Fransız görünen taraftı.

Gözler Emre Koskuoğlu, Murat Ovalı ve Cengiz Üstünel’i aradı. Onlar belki biraz tatsız oyuna Brezilya futbolundan baharatlar ekleyebilirlerdi.

İyi oynayan kazansın da iyi oynamayan da böyle kaybetmesin, biraz gayret.

İbrahim ÇULHAOĞLU

BABA BİR

İhtiyarların bir arada olma isteğini fırsata çevirmeye çalışan gençler, maça iyi başlamalarına rağmen sonunu getiremediler. İlk on dakikada 2-0 öne geçmelerine rağmen yaklaşık 45 dakika başka gol üretemediler ve 8-4 mağlup oldular. Metin, Erdinç ve Murat Ovalı'nın şapklarını önlerine koyup düşünmeleri lazım. Bu üçlünün dört pası üst üste yaptığını yine görmedik. Onların organizasyon eksikliği diğer oyuncularıda olumsuz etkiledi ve yenilginin başlıca nedenini oluşturdu. Hep söylediğim gibi tekrar söylüyorum. Futbol çok basit bir oyun ve onu zorlaştırmaya çalışan bizleriz. "Al Gülüm Ver Gülüm" Temel prensip bu. Diğer bir değişle"En kısa yoldan en müsait arkadaşına pas verme" işi. Neden zor işleri her iki takımın bazı oyuncuları ısrarla bu anlayışın dışında işler yapmaya çalışırlar hala anlamış değilim. Neyse temel konuları bir kez daha hatırlatarak biz görevimizi yapalım. 

Bor İdmanyurdu:

Özcan *** Cengiz ** Bertan *** Şükrü ** İbrahim ** Deniz ** Selahattin *** Ergün ****

(Şehzat ****)

Niğde Gazozu:

Metin * Emre ** Alirıza ** Erdinç * Cüneyd ** Murat Ovalı * Murat Sabuncu** Çağrı **

Bor İdmanyurdunu değerlendirirken bazı arkadaşlarımıza teşekkür ederek başlamamız gerekiyor. Bunların başında Ergün Eyüboğlu gelmekte. Hem iş hemde futbolu özellikle kalede gösterdiği performansı bir araya getirerek büyük moral depolayarak Edirne'ye dönüş yaptı. Diğeri ise Şehzat Sümer tabiki. Malzemelerini ve yerini Deniz Çalışkan'a bıraktı ve Niğde Gazozunu tadılmasında iki yıldız almasına rağmen büyük katkı yaptı.Teşekkürler Şehzat teşekkürler Ergün.

Özcan birazcık ortalamanın üstüne çıktı ve galibiyette önemli rol oynadı. Yaptığı asistler ve rakip defanstan kaptığı topları gole çevirmesi artı yönüydü. Bu arada takımını stratejik oynatması ve takım arkadaşlarınında bu oyun anlayışına sadık kalması önemliydi. Selahattin ve Şükrü'nünde gününde olması takımın hem defansta hemde hücumda etkin olmasını sağladı. Sanmasınlarki Deniz, Bertan, İbrahim ve Cengiz kötü oynadı. Onlar ortalama oyunlarını yine sürdürdüler ve istikrarlarını korudular.Onlarda gazozun tadına baktılar tabiki.

Niğde Gazozu oyuncularının gol yedikçe güvenlerini kaybetmelerinin ayrıca incelenmesi gerekir. Ya oyunu çok ciddiye alıp baskı altında kalıyorlar yada özgüvenlerini çabuk kaybediyorlar. Halbuki iki haftadır geriden gelen takım birinde 5-0 dan diğerinde 2-0 dan geri döndüler ve galibiyete ulaştılar. Burda önemli olan sahaya iyi ve planlı bir yerleşimle, oyun planına sadık kalmak büyük önem taşımakta. Diyerek biraz yol gösterelim ve konuyu bağlayalım.

Bu arada yenilen takımda yer alan bazı arkadaşların, sahada alınan sonuçlara pek takılmamaları ve bu mücadelenin her zaman devam edeceğini bilmeleri gerekir. Bizde onlara zaman zaman takılabilelim. Bu şansı bize versinler.

Sevgisiz ve futbolsuz kalmamanız dileği ile ...

Özcan DÖNMEZ

AVRUPA AVRUPA

 “Avrupa Avrupa duy sesimizi” bir zamanlar takımlarımızın Avrupa kupalarındaki maçlarında ve milli maçlarda popüler olan bir tezahürattı. Tanju Çolak, Yusuf Altıntaş’ın boş kaleye atmayıp kendisine attırdığı golle Metin Oktay’ın gol rekorunu kırdığı sezon, altın ayakkabı ödülünü kazanmış, ödül töreninde spikerin birkaç dilde sorduğu sorulara yanıt veremeyince gazetelerde (o zamanlar internet filan yoktu tabii, twitter miwitter hak getire ) “Avrupa’ya gittik, ama Avrupa sesimizi duyamadı” gibi yorumlar çıkmıştı. Avrupa’nın sesimizi duymasına, Avrupa’nın ne kadar ihtiyacı olduğu ya da bize ne kadargerekli olduğu mevzularını dile getiren olmuş muydu bilmiyorum. Kendi topraklarımızda yetiştirip Avrupa’ya gönderdiğimiz futbolcu ve teknik direktörlerin sayısı çok fazla olmasa da, sesimizi duymayan Avrupa’dan bolca futbolcu ve teknik direktör getirerek sesimizi yine onlara duyurmaya çalıştık. Bu arada Jupp Derwall gibi gerçekten futbolumuzun rengini değiştiren (o dönem büyük takımlarımızın toprak sahada antrenman yaptığı ve çim sahaya benzer yeşillikler üzerinde lig maçları oynadığı bir dönemdi) saygın isimler ülkemize gelmişti. Gordon Milne, Tony Schumacher, Jean-Marie Pfaff, Löw, Hiddink, Hagi, Anelka, Rijkaard, Schuster ülkemize gelmize gelip iz bırakmaya fırsat bulan veya bulamayan Avrupalılardan belki ilke akla gelenleridir.

Efendim, dün geceye dönecek olursak, sonbaharın ilk soğuklarının iliklerde hissedilmeye başlandığı bir ekim akşamında Avrupa Fatihleri ile Mevlana Öz Tamandua Spor, Londra Camping Arena’da karşı karşıya geldi.

Avrupa Fatihleri

Cengiz Üstünel ****  Metin *  Bertan ***  Şükrü ** İbrahim *** Cüneyt **  Özgün **

Mevlana Öz Tamandua Spor

Özcan Dönmez ** Erdinç **** Murat Ovalı ** Çağrı *** Adem ** Ali Rıza **  Emre Saklıca **

Avrupa Fatihleri, zihniyet değişikliğini ikinci plana atıp Avrupa’dan flaş transferler yaparak başarı kazanmak peşindeydi.  Paris Saint-Germain’den yıldız futbolcu Metin Mert’i kadrosuna katarak “”mutlak galibiyet” parolasıyla maça çıkmışlardı. Fatihler, gayet hızlı başlayarak gol yemeden dört farklı üstünlüğe ulaştılar. Özgün düzgün vuruşlarla kaleciyi avlıyor, Cengiz Üstünel attığı çalımlarla adeta slalom yaparak futbol resitali sunuyordu. Şükrü, Metin Mert ve Bertan’dan oluşan savunma, disiplinli oynuyor, hücuma destek verirken rakip forvetlere geçit vermiyordu.

Öz Tamandualarsa henüz son sözlerini söylememişlerdi. Ali Rıza, Özgün’ü durmanın bir yolunu bulmuş, Çağrı kaleyi gole kapatmıştı. Öz Tamandualar, Özcan Dönmez’in liderliğinde oyunu rakip sahaya taşımaya başlamışlardı.  Öte yandan, Avrupa Fatihlerinde savunma disiplini ve hücum etkinliği kaybolmaya yüz tutmuştu. Şükrü, Fatihlerin savunmada ayakta kalan ismiydi. Şükrü, Özcan Dönmez’i durdurmaya çalışırken oluşan boşlukları değerlendirmede Tamandua forvetleri önceleri çok etkili görünmediler, daha çok rakip kaleciye antrenman yaptırır gibiydiler. Ancak, Erdinç’in uzun füzeleri maçın düğümünü çözdü. Fatihler, Metin Mert’in şutlarıyla maça tutunmaya çalıştılarsa da Murat Ovalı’nın kaleciden dönen topunu kaleye yuvarlayan Çağrı son sözü söylemiş oldu.

Avrupa Fatihleri, yalnızca flaş futbolcu transferiyle nereye kadar gidilebileceğini gördüler mi acaba? Kalbiyle oynayan Anadolu çocukları, kalplerinin yanına biraz Avrupa zihniyeti ekleyerek daha başarılı olabilirler mi dersiniz? Bakalım Londra’nın futbol anlayışı bir gün Londra Camping Arena’ya da uğracak mı?  Mesela, Arsenal alt yapısından yetişip en son Fransa Liginde boy gösteren Şehzat Sümer’in gelişi gidişatı değiştirecek mi?

Bu arada, geçen haftaki sakatlığının etkisinden tam olarak kurtulamadığı gözlenen İbrahim’in sakatlığının nüksettiği ve sahalardan iki hafta uzak kalacağı öğrenildi. Doktorların yoğun tedavi programıyla ikinci maça yetiştirmeye çalışacakları gelen duyumlar arasında. Ayrıca sahalardan bir buçuk ay uzak kalacağı açıklanan Emre Koskuoğlu, yağmur soğuk demeden arkadaşlarını desteklemeye devam ederek takdir topladı. Emre’nin haftaya düz koşulara başlayacağı haberi, taraftarlar arasında çoşkuyla karşılandı.

İyi oynayanlar, iyi oynamaya devam etsin, iyi oymayanlar da bir gün iyi oynarlar herhalde. Hepimizin de ilkokuldan hatırladığı gibi, “Çalışan kazanır, elması kızarır.”

İbrahim ÇULHAOĞLU

BATI YAKASININ HİKAYESİ

  

Sokak arasında, arsada futbol oynamak, futbol romantizminde “Romeo ve Juliet” devrini temsil ediyorsa, yağmurda açık halı sahada oynamak da en azından bir “Batı Yakasının Hikayesi” eder. Modern zamanların Türk Telekom Arena’sı olduğu düşünülürken  derme çatma bir Ali Sam Yen havasına bürünen Londra Camping Arena’nın  yarı kapalı halı sahasında oynanan maç, tam değilse de yarım bir “Batı Yakasının Hikayesi” sayılır. Yağan kar altında futbol oynamanın keyfini hatırlayanlara hafif de gelse açık tavandan sızan yağmur damlaları güzel bir oyun için oldukça davetkar görünüyordu.

Batı Yakası

Cengiz Üstünel***-  Ali Rıza** - Adem**-  Özgün****- Emre Saklıca*** Selahattin*** İbrahim???

Karşıyaka

Erdinç**** - Murat Ovalı**** - Murat Sabuncu**- Bertan** - Şükrü** -  Çağrı*** Emre Saklıca???

Batı Yakası oyunu rakip yarı sahaya yığarak agresif bir açılış yaptı. Karşıyakalılar bu baskıya direnirken bir kontratakla ilk golü bulan taraf oldular. İki takımın bu oyun tarzı, maçın ilk yarısının genel karakterini yansıtıyordu. Batı Yakası, savunmasını orta sahaya kadar çıkarıp Karşıyaka’nın üstüne gidiyor, günündeki Özgün’le goller bulurken Karşıyaka kaptığı topları hızla rakip alana aktarıyor, Erdinç ve Murat Ovalı’yla bu gollere karşılık veriyordu. Erdinç’in kaleci İbrahim’in de yardımıyla kornerden doğrudan attığı gol, bu şablona uymasa da bu dönemde gelen gollerden biri oldu.

Maçın 10. dakikasında İbrahim, herhalde iyi ısınmadığından olacak, bir pozisyonda darbe almadan kendini sakatladı (kulüp doktorlarından resmi bir açıklama alamadık, lifi atmış diye bir söylenti var), sonra yürüyerekve acı çekerek  oynamaya çalıştıysa, takıma ve kendisine yarardan çok zarar vereceğini anlayınca, oyundan çıktı. Yedek kulübesinde oyuna girecek oyuncu olmadığından (Emre Koskuoğlu sadece seyirciydi) Batı Yakası, maç içinde hemen Karşıyaka’dan Emre Saklıca’yı transfer etti. Bu arada İbrahim’in en iyi oynadığı mevkinin kale arkası olduğu tescillenmiş oldu, çünkü doğrusu kalenin önündeyken de kendisine atılan golleri seyretmekten başka pek bir şey yaptığı yoktu.

Oyun genelde dengeli biçimde devam etti. İkinci yarıda Erdinç, Murat Ovalı ve Çağrının hücum organizasyonları ibrenin Karşıyaka tarafına dönmesini sağladı. Bu oyuncular rol paylaşımını dengeli yaparak savunmaya da yardım ettiler. Şükrü, Bertan ve Murat Sabuncu da tüm güçlerini sahaya yansıtmaya çalıştılar. Ancak, oyuncu sayısının eksikliği maçın sonlarına doğru hissedilmeye başlandı. Karşıyaka oyuncuları geri dönememeye başlayınca savunmada daha çok açık verdiler. Cengiz Üstünel ve Özgün oluşan boşlukları iyi değerlendirdiler.  Batı Yakasında Cüneyt, Selahattin ve Emre Saklıca etkili biçimde hücuma destek oldular ve goller attılar. Ali Rıza daha çok savunmayı toparlarken, biraz dağınık oynayan Adem de uzaktan attığı iki golle kendini affettirdi.

Maçın sonunda az farkla gülen taraf Batı Yakası oldu. Ama aslında yağan yağmurda iki takım da beraber ıslandılar.

İyi oynamak isteyen iyi oynasın, ıslanmak isteyense yeni açıkta oynasın.

İbrahim ÇULHAOĞLU

GÜVENLİ ÜRÜN

DTS Ligi’nde bu sezon başında neler değişmemişti ki? Saha, maç günü, tayinlerle birlikte kadro… hatta kurumun unvan değişikliğinden dolayı –henüz adı konmamış olsa da- ligin ismi bile değişmişti. Yuvalarına yeni alışmaya çalışan kuş misali çırpınan ex-DTS Ligi sakinleri, yeni sahanın üstünün kapalı olması ve yaz sıcağının etkisinin sürmesinden dolayı önceki maçlarda kendilerini bulmakta zorluk çekmiş ve bu durum da maçlarda tecrübe faktörünün ön plana çıkmasına neden olmuştu. Bu maçta serinleyen hava ve ortama yavaş yavaş alışan bünyelerin etkisiyle ortaya çıkan denge faktörünü, kadroların orta yuvarlak etrafında 1-2 dakika içerisinde spontane olarak oluşması bile engelleyememişti. E hadi buyurun o zaman kadrolara :

Karşıyaka

Özcan*** Erdinç*** Cüneyt** Çağrı*** Emre*** Adem** Murat**

Göztepe

Cengiz** Selahattin** İbrahim** Ali Rıza** Özgün*** Şükrü** Bertan**

Sezondaki diğer değişikliklerle birlikte takım isimlerinin değiştirilmek istenmesi ve bunun için yapılan anketten henüz bir sonuç çıkmaması, Karşıyakaspor’un yüzüncü yılına yaklaşması, Mücahit Beyin kadrolarda olmaması gibi sebeplerle oluşan boşluktan faydalanıp yazıyı bir miktar da sabote ederek kazanan takımı “Karşıyaka”, kaybeden takımı da “Göztepe” olarak adlandırdım; kusurluysak affola diyerek maça geçiyorum.

Maça defanstaki bir anlaşmazlık sonucu yenilen şanssız bir golle ve dolayısıyla forma savaşı kaybıyla başlayan Karşıyakalılar, kısa zamanda toparlanarak maçı önce dengeye getirdiler, sonra da öne geçerek galibiyete uzandılar. İyi de maçı tek cümleyle yazmış oldum böyle, hemen bandı şanssız gole doğru geri sarıyorum. Göztepe’de Özgün Bey, Karşıyaka’da Özcan Bey aynı karakterde sayılabilecek; ileride konuşlanıp aldıkları asisti karşı takım defansını affetmeden gole çeviren oyunculardır. Özgün Bey bu maçta da ilk dakikalarda bu özelliğiyle ön plana çıkarak fırsatçılığını ve tekniğini Selahattin Bey ve Cengiz Bey’den gelen asistlerle konuşturup Karşıyaka ağlarına şık goller bıraktı. Özcan Bey ise her zaman benimsediği bu oyun karakterinin tersine takım hatlarının ortasında yer aldı ve bu kararı Karşıyaka’nın maç boyunca sergilediği oturaklı oyunun temelini teşkil etti. Özellikle Çağrı Bey’in Özgün Bey’e gelmeye meyilli topları kesmesiyle ve Cüneyt Bey’in oyuna daha çok girmesiyle birlikte vites büyüten Karşıyaka kısa sürede farkı açtı. Son 15 dakikada yaşanan bir olay nedeniyle Cengiz Bey’in oyundan düşmesiyle birlikte forvet hattı kan kaybeden Göztepe, Karşıyaka’nın oyununun gevşemesinden faydalanarak attığı kontratak golleriyle birlikte farkı bir ara 1 sayıya kadar düşürerek umutlandıysa da oyun anlayışı oturmuş olan Karşıyaka kısa zamanda sazı tekrar eline alarak Bertan Bey’in kaledeki üstün performansına rağmen net galibiyete uzandı.

Özcan Bey’in artık klasik haline gelmiş, vaktinde Ali Rıza Şahiner, Kürşat Akyürek gibi babayiğitleri ön direkte harcamış korner gollerine çare bulmak için Ali Rıza Bey’in köşe gönderinin dibinde kurduğu baraj ve Murat Bey’in aynı şahıs tarafından –acımasızca- alt doksandan çıkarılan uzak mesafe şutu maçın hatırlanmaya değer anlarıydı. Maçın golü ise Özgün Bey’in kendisine on numara asistle gelen topu şık bir kafa hareketiyle ağlarla buluşturduğu goldü.

Açıkçası kazanılan maçın ardından yazmak pek keyifli oluyormuş sayın blog okurları. Bana bu fırsatı verdiği için Özcan Bey’e teşekkür ediyor ve iki takımı da ortaya çıkan güzel oyundan dolayı tebrik ederek sahaya yavaş yavaş hakim olmakta olan dengeli oyunun bütün sezon boyu sürmesini diliyorum.    

Murat SABUNCU

BOLLYWOOD YILDIZLARI

Ganj Nehrinin çocukları Londra Camping Arenaya  rahat bir galibiyet alma beklentisiyle çıktılar, ama,  Ayamama Deresinin delikanlılarını fazla hafife almışlardı.Tarih, bu hatayı affetmeyecekti.

Bollywood Yıldızları :

Cengiz Üstünel *  Murat Ovalı ***  Murat Sabuncu** Emre Saklıca ** Cüneyt* Selahattin* Şehzat**  Çağrı**

Jön Tamandualar :

Özcan Dönmez ** Metin ***  Ali Rıza*** – Emre Koskuoğlu** Şükrü ***  Bertan*** İbrahim **

Tamanduaların maça golle başlaması, Bollywood Yıldızlarını bulutların üzerinden, gökyüzünden alıp yeryüzüne indirdi. Şehzat’ın beraberliği getiren golü soluk renkli yıldızların umutlarını biraz  olsun canlandırdı. Ancak, Bollywood Yıldızları hücumda çoğalamayıp Tamanduaların savunmasını aşamayınca, buldukları fırsatları değerlendiren Tamandualar ilk yarıyı 3-1 önde kapattı.

 İyi oyunu sürdüren Tamandualar ikinci yarıda farkı iyice açtı. Şükrü kendi aut çizgisinden rakip ceza sahasına attığı uzun paslarla iki asist yaparak yıldızlaşırken Ali Rıza dinamizmi ile  Tamanduaları sol kanattan adeta  uçurdu. Emre K. sağlam oyunu ve hırsıyla rakiplerini dağıtırken,  Bertan savunmanın belkemiği oldu. Metin topu ustaca rakip sahaya taşıyıp füzelerini gönderirken Özcan Dönmez Bollywood Yıldızlarının savunmasıyla boğuşarak goller atıyor, goller attırıyordu. Araştırmacı oyunuyla Pembe Panter filminden Müfettiş Clouseau’yu andıran Murat Sabuncu’nun panterliği  bu gollere engel olamıyordu. Yeni yeni form tutmaya başlayan Selahattin performansı takımını kurtarmaya yetmezken istediği topları alamayan Şehzat skora katkı sağlayamıyordu.

Maç, tarihi bir farka gidecek gibi görünürken Murat Ovalı’nın isyankar oyunuyla Bollywood Yıldızları kendine geldi. Önde baskı yaparak Tamanduların rahat oyun kurmasını engellediler. Teknik kapasitesi yüksek süvari birlikleriyle Bollywood Yıldızları akın akın gelerek Tamandua kalesini topa tuttular. Bu arada İbrahim’in kaleyi tutan toplara siper olmak gibi bir niyetinin olmaması Bollywood Yıldızlarının farkı  kapatmalarına yardımcı oldu.

Neyse ki maçın son düdüğü çaldı. Tamandualar galibiyetin tadını çıkartırken Bollywood Yıldızları hemen Ganj Nehrinin yolunu tuttular. Nasrettin Hocanın dediği gibi “Parayı veren düdüğü çalar.”  Ayrıca şöyle bir Hint atasözü var : “Arkadaşlarını kaybetmektense hayatını kaybet, bir daha yaşarsın.” Robert Bosch ne demişti : “Müşterilerimin güvenini kaybetmektense para kaybetmeyi tercih ederim.” Uysa da uymasa da tarihi kazananlar yazar. Yani, her neyse.

Gelecek haftalar için bir temennim var : İyi oynayan iyi oynasın, kazanan da kazansın, beni ilgilendirmez.

Önümüzdeki maçlara bakalım.

İbrahim ÇULHAOĞLU

ÜRÜN MİLLETİ

Futbolu her şeye rağmen özleyen DTS (Ürün) Milleti, her şeye rağmen elinden gelen gayret ve özveri içinde Köksal ÇİFTÇİ’yi uğurlamak için ne gerekiyorsa yaptı. Sezonu Londra Kamping’de geçirecek olan ekip, yeni atmosfere alışmaya çalışırken topu kontrol etmekte zorlandı. Alışmışlardı bir kere geniş sahada oynamaya, tabiî ki zordu dar sahada oynamak hem top kontrolü hem de rakip kontrolü kolay olmuyordu. Sanırım bu sene en çok top kaybedenler istatistiğinde hatırı sayılır rakamlara ulaşmak hiç zor olmayacak. Şimdiden burada derece yapacak arkadaşları kutlamak gerek. Bu sahada en kısa yoldan en yakın arkadaşına pas vermek suretiyle beklide bu top kayıpları önlenebilir. Ama niyet pas vermek üzerine olursa tabiî ki .

Bu sezon takımların isimlerini belirlemek üzere bir anketi sayfamızda başlatmış bulunuyoruz. Şimdiden öneri ve katkılarınızı bekliyoruz. Bu hafta takımları yine biraz tebessüm yaratmak kaydıyla Mevlana Özgençlik Spor ve Tamandualar olarak adlandıralım ve geçelim yıldız işine.

Mevlana Özgençlik Spor:

Çağrı *** Bertan ** İbrahim ** Murat * Cengiz *** Erdinç * Şükrü ** Emre *

Tamandualar:

Köksal **** Cüneyt ** Emre *** Metin * Selahattin * Alirıza ** Şehzat ** Özcan *

Aramıza yeni katılanlarla beraber bir ayrılanı daha yolcu ettik. Köksal ÇİFTÇİ’yi tanımaktan son derce memnun olan DTS Milleti yeni ufuklara yelken açan Köksal’ı her zaman güzel duygularla anacaktır. Yeni hayatında başarılar diliyoruz. Bu gece bütün yıldızları almaya hak etti ve iyide oynadı.

Yeni gelen arkadaşlarımızdan Selahattin, fiziki yetersizliğinin kurbanı oldu. Oksijen azalınca beynin vücuda hükmetmesi zorlaşıyor. Sanırım ileriki haftalarda bu eksikliğini giderip ve daha yaratıcı futbol oynayacağını muhakkak.

Emre, büyük badireler atlatarak hayata tutunan ve hala büyük bir konsantrasyon içinde futbol oynama niyeti içinde mücadele ediyor. Tabiki eksikleri var, stratejik oynamayı ve kendini kollamayı mutlaka öğrenmeli. Ama iyi niyetli olup, özverili çabalarıyla futbolunu daha ileri noktalara götürecektir.

Diğer arkadaşlar bıraktığımız yerden daha da geriye giderek mücadele ettiler. Tabiki fiziki yetersizlik ön plandaydı. Ama benim düşüncem, düşünce anlamında kendini daha ileri götürme niyetinde olanların sayısını az olarak görüyorum. Gol yedikten sonra santradan şut çekmekle gol olma olasılığını siz düşünün. Hepimizin her maçtan alacağı dersler var ve bu dersleri almazsak hiç birimiz futbolumuzu daha ileri götüremeyiz. Sahayı ve topu paylaşmadığımız sürece, oynanan oyun herkes için farklı anlamlar ifade eder. Bunun için takımlar ortak paydalarını mutlaka oluşturmalı.

Maç çekişme anlamında son derece güzeldi. Belkide beraberlik oyunun hakkıydı. Son derece güzel goller oldu. Bazıları her iki takımın canını acıttı, bazıları ise haddinden fazla sevinç yarattı.

Sakatlık olmadan bir akşamı daha doyasıya yaşamanın keyfiyle, Ergün EYÜBOĞLU kardeşimizi bir kez daha en güzel duygularla anıyor ve kimsenin futbolsuz ve sevgisiz kalmamasını diliyorum.

Özcan DÖNMEZ